نوشتم نامه ای با برگ انگور
جدا گشتم دو سال از خانه ام دور
تـــــا آخـــــــــر عمــــــــرتم اگـــــــــہ تنــــــها
مـــــــوندی.. مهــــــــــــم نیــــــــست فقط نــــذار
به جـــــایـــی بـــــرسی کـــــــہ تـــــو آغــــــــــوش کـــــسے
به فــــــکر کـــــــس دیــــــــــــــگه بــــــــــاشـــــے
دلت که گیر باشد
هر روز
دلگیری
زیبایی ها را چشم میبیند و مهربانی ها را دل !
چشم فراموش میکند اما دل هرگز !
پس بدان که تا زمانی دل زنده است فراموش نخواهی شد …